W dawnych czasach słowo "suknia" oznaczała cały dobytek danej osoby. Dopiero później zaczęto używać tego określenia w doniesieniu do ogółu ubiorów.
Od XIV w. termin "suknia" oznaczał wszystkie ubrania uszyte z tego samego materiału. Sto lat później słowo to oznaczało już wyłącznie ubiór wierzchni, długi lub krótki u mężczyzn, a długi u kobiet. Nieco później znaczenie terminu "suknia" zostało zawężone do kobiecego ubrania wierzchniego zakładanego na cotte (w XVI w.), na gorset i bas de jupe (w XVII w.) lub na gorset i spódnicę (w XVIII w.).
Dopiero od tego momentu termin ten jest używany dokładnie w takim znaczeniu jak ma to miejsce obecnie, czyli w odniesieniu do wierzchniego ubioru kobiecego. Mimo to w ostatnim trzydziestoleciu XIX w. zdarzało się, że słowo suknia stosowano w znaczeniu osiemnastowiecznym, czyli na określenie ubioru kobiecego zakładanego na spódnicę spodnią.
